dilmanc

dilmanc
is. köhn.
1. Çar dövründə məhkəmədə və ya bəzi başqa idarələrdə tərcüməçi. <Məşədi İbad:> Rüstəm bəy! Çox adamlar mənimlə qohum olmaq istədilər, hətta qubernatın dilmancı Cəfər bəyin xalası oğlu Daşdəmir bəy. Ü. H.. Məmmədhəsən əminin sözünü nə dilmanc, nə də ki nəçərnik başa düşə bilmədilər. C. M.. Baxacaq işinə hərbi məhkəmə; Etdi bu sözləri dilmanc tərcümə. H. K. S.. // Bəzən ikidilli lüğət mənasında işlənmişdir.
2. məc. Vasitəçi mənasında. Yarım utancaq olsa; Tutub dilmanc saxlaram. (Bayatı). <Ağa Nəriman xan:> Bədircahan, barı sən dilmanc ol bizim aramızda. . N. V..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • tərcüman — ə. 1) tərcüməçi, mütərcim, dilmanc; 2) izah, təfsir, şərh; 3) m. birisinin məqsəd və məramını ifadə edən vasitə; ifadəçi …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • dəm — 1. is. <fars.> 1. Qısa vaxt, an, ləhzə. Bir dəm – 1) bir vaxt, bir anlıq. Xəstənəm, çox dilərəm yanıma bir dəm gələsən; Çəkibən xəncəri, bağrım başını bir dələsən. M. P. Vaqif; 2) heç, əsla. Gözəl üzündə bir dəm; Nə dərd görmüşdüm, nə qəm.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • lağlağı — 1. sif. Çoxdanışan, boşboğaz, naqqal: ağzına və ağlına gələni danışan. Lağlağı adam. // İs. mənasında. <Dilmanc:> Ay kişi, Danabaş kəndində nə çox lağlağı var imiş! C. M.. Hər ötərgi lağlağıya, söylə, neçin əl çalırsan; Neçin tərlan… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qovzamaq — f. dan. Qaldırmaq. <Oruc:> Bəli, tüfəngin çaxmağın yuxarı ayağa qovza ki, hamımız birdən tüfəngləri boşaldaq. M. F. A.. Dilmanc əlindəki kağızı yuxarı qovzayıb başladı oxumağa. C. M.. Başımı yavaşca qovzayıb yan yörəmə baxdım. Heyvan… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qulluq — 1. is. 1. Xidmət, iş, vəzifə. O, böyük qulluqdadır. – Qulam mətbəədə qulluğa düzəldi. M. C.. // İş yeri, iş. <Turab> qulluğa yorğun getdi. Qızarmış gözlərinin altı kölgəli idi. Tez tez əsnəyirdi. M. Hüs.. Qulluq etmək – 1) xidmət etmək, bir …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • söz — is. 1. Bir şey və ya hadisə haqqındakı anlayışın səslə ifadəsindən ibarət olan nitq vahidi; kəlmə. Sözün mənası. – Hamıya bir vahimə düşdü, söz demək istəyənlərin sözləri boğazlarında qurudu. B. T.. Əşrəfin danışdığı gözəl sözlərə qulaq asanlar… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • uzatmaq — f. 1. Daha uzun etmək; uzunluğunu, boyunu artırmaq. Paltarın ətəyini uzatmaq. İpi bir qədər uzatmaq. 2. Bir şeyi irəliyə doğru hərəkət etdirmək, irəli vermək, bir şeyə, ya bir adama tərəf yaxınlaşdırmaq, yönəltmək. . . Yavıqda oturan qonaqlar da… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ərz — 1. is. <ər.> 1. Yer (səma müqabili). Ərzü səmadə yoxdur bir zərrə səndən ayru. Nəs.. Sanki ərz kürəsi vulkanları, zəlzə lələri, daşqınları ilə ölmədə idi. H. N.. Ərzdən səmaya qədər köhn. – Yer ilə göy qədər. Dünənki gün də gün idi, bu gün… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”